ฐานข้อมูลพระไตรรัตน์"พระพุทธรูป ๕๐ องค์"

ประวัติการสร้าง

พระเจ้าใหญ่อินทร์แปลง เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย ก่ออิฐถือปูนลงรักปิดทอง ศิลปะแบบลาว มีทั้งหมด ๓ องค์ องค์แรกประดิษฐานอยู่ที่วัดอินแปลงมหาวิหาร นครเวียงจันทน์ มีอายุพันกว่าปี องค์ที่สองประดิษฐานอยู่ที่วัดอินทร์แปลง จังหวัดนครพนมและองค์สุดท้ายคือ พระเจ้าใหญ่อินทร์แปลง วัดป่าใหญ่ จังหวัดอุบลราชธานี มีอายุกว่า ๒๐๐ ปีมาแล้ว

ตามประวัติการสร้างนั้น หลังจากสร้างวัดหลวงแล้ว พระปทุมวรราชสุริยวงศ์ได้นิมนต์พระธรรมโชติวงศา ซึ่งเป็นพระมหาเถระสายวิปัสสนากรรมฐาน พร้อมด้วยสามเณรมาพำนักอยู่ที่วัดหลวง ด้วยความที่วัดหลวงเป็นวัดบ้าน ไม่เหมาะแก่การปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน จึงได้เสาะหาที่ปฏิบัติธรรมแห่งใหม่ เห็นว่าป่าดงอู่ผึ้ง มีหนองนํ้าสระพัง เป็นสถานที่วิเวก เหมาะแก่การตั้งสำนัก จึงได้ก่อตั้งสำนักสงฆ์ขึ้น และให้ชื่อว่า วัดป่าหลวงมณีโชติศรีสวัสดิ์ แต่ยังไม่ทันก่อสร้างเสร็จ พระปทุมวรราชสุริยวงศ์ ก็ได้ถึงแก่นิจกรรม
ลง เมื่อปี ๒๓๒๓ เจ้าเมืองคนที่ ๒ คือ พระพรหมวรราชสุริยวงศ์ จึงมาก่อสร้างวิหารต่อจนเสร็จ และยกให้เป็นวัดประจำเมือง ให้ชื่อว่า วัดป่าหลวงมณีโชติ แต่ชาวบ้านก็นิยมเรียกว่าวัดสระพัง ตามชื่อหนองนํ้าที่อยู่ใกล้เคียง และพระมหาราชครูศรีสัทธรรมวงศาเป็นเจ้าอาวาสรูปแรก ท่านจึงได้สร้างพระเจ้าใหญ่อินทร์แปลง เพื่อเป็นพระประธานประจำวัดขึ้น และเปลี่ยนชื่อวัดเป็น วัดมหาวัน ต่อมาเปลี่ยนตามสมัยนิยมอีกครั้งเป็น วัดมหาวนาราม จนถึงปัจจุบัน เมื่อก่อสร้างพระเจ้าใหญ่อินทร์แปลงเสร็จก็ได้รับความ
ศรัทธาจากชาวบ้านเป็นอย่างมาก เมื่อมีความขัดแย้งใดๆ เกิดขึ้นก็จะพากันมาสาบานต่อหน้าพระ ใครที่ผิดคำสาบานก็มีมีอันเป็นไปต่างๆ นอกจากนี้ยังมีคนมาบนบานในการสอบไล่ หน้าที่การงาน หรือให้มีความสุขสวัสดิ์ในครอบครัว ข้าราชการที่มาดำรงตำแหน่งใหม่ที่จังหวัดอุบลราชธานี จะเดินทางมาสักการะขอพรเพื่อให้การทำงานเป็นไปอย่างราบรื่นปราศจากอุปสรรคต่างๆ

​

คติความเชื่อและประเพณีที่เกี่ยวข้อง

ในวันเพ็ญเดือน ๕ หรือเทศกาลวันสงกรานต์ จะมีงานนมัสการพระเจ้าใหญ่อินทร์แปลง ภายในงานจะมีการทำบุญตักบาตร ฟังเทศน์มหาชาติ และสรงนํ้าปิดทองพระเจ้าใหญ่อินทร์แปลงเป็นประจำทุกๆ ปี